In Syrië beveiligde Khaled Shaaban (37) de telefoons van activisten, zodat het regime hen niet kon traceren. Die hulp moest hij bijna met de dood bekopen. Nu doet hij, in het asielzoekerscentrum, veiliger werk: zijn stichting Subul leidt vluchtelingen en andere kwetsbare mensen op tot ICT’er. ‘We hielpen al 700 mensen aan werk.’
Dit interview is onderdeel van de Goal Getters-serie die OneWorld in samenwerking met SDG Nederland maakt
Het computerlokaal van het asielzoekerscentrum in Leersum is in principe slechts twee dagen per week, twee uur per dag open. Maar nu heeft Khaled Shaaban (37) de sleutel en is hij elke dag in het lokaal te vinden. Binnenkort beginnen hier zijn eerste cursussen waarin vluchtelingen computervaardigheden als Digi-D leren. Die cursussen zijn een zijproject van zijn sociale ICT-onderneming Subul (Arabisch voor ‘pad’). Daarin leidt hij mensen uit crisis- en conflictgebieden op als ICT’er en koppelt ze dan aan werkgevers in Europa en de Verenigde Staten.
Shaaban vroeg eind vorig jaar asiel aan in Nederland. Maar passief wachten tot de IND beslist over zijn verblijfsstatus is niet aan hem besteed. Hij rijdt graag op zijn motor, die hij ‘Suzy’ doopte, is fanatiek sporter – van salsa tot zeilen – en elke dag is hij druk met Subul. Zijn missie: vluchtelingen en andere mensen uit crisis- en conflictgebieden een kans op de arbeidsmarkt geven.
Arabische lente
In Syrië runde Shaaban al een klein IT-bedrijf. Hij verkocht computeronderdelen en pc’s, en gaf computeradvies. Tijdens de Arabische Lente in 2011 ging zijn winkel verloren in de chaos en de plunderingen. In eerste instantie was hij bang om actie te ondernemen tegen het regime. “Ik hield me doof voor oppositiegeluiden. Maar na een paar weken kon ik mezelf niet langer voor de gek houden.”
Hij besloot technische hulp te bieden aan activisten. “Ik hielp met het beveiligen van laptops en telefoons, zodat het regime ze niet kon traceren.” Toen het Syrische regime de communicatie in de regio uitschakelde, zorgde hij voor alternatieve communicatiemiddelen voor ziekenhuizen, zodat ze contact konden houden met ambulances en het veld. “We ontvingen financiële steun van mensen uit de Syrische diaspora, die ons apparatuur stuurden waarmee we konden uitzenden wat er in Syrië gebeurde, en wat het regime probeerde te blokkeren.”
Lees Khaled’s volledige verhaal op OneWorld.