Ambities: Uiteraard hangt de ambitie tot samenwerking af van de SDG’s die jullie willen omarmen. De SDG Alliantie Coördinatoren kunnen je adviseren. Als je zelf te weinig capaciteit hebt, heb je een uitvoeringspartner nodig. Als je wet- en regelgeving wil beïnvloeden heb je lobby partners nodig. Als je risico’s wilt spreiden heb je een investeringspartner nodig. Als je iets nieuws wil doen heb je een kennispartner nodig.  

Verantwoordelijkheid:  Uiteraard ligt de verantwoordelijkheid voor de partnership strategie bij het MT.  Afhankelijk van de grote van je organisatie zijn de verschillende samenwerkingsverbanden ook wel belegd bij verschillende afdelingen. Regie vanuit MT is belangrijk. 

Actie:  Inventariseren van mogelijke samenwerkingspartners en hun belangen. In kaart brengen (1) waar de belangen overeenkomen en je gezamenlijk kunt optrekken, (2) waar je organisatie anderen nodig heeft en zij jullie niet – en hoe je ze toch kan overhalen en wat je dat kost. 

Ambities: Organisaties kunnen een belangrijke rol spelen in duurzame ontwikkeling door investeringen in ontwikkelingslanden te stimuleren. Dit kan vanuit hun corebusiness door te investeren in: infrastructuur (zoals wegen en elektriciteitsnetwerken), onderwijs en gezondheidszorg, lokale bedrijven (zodat zij kunnen groeien en werkgelegenheid creëren) en het maatschappelijk middenveld (die behoeften en misstanden kunnen signaleren).

Verantwoordelijkheid: Consumenten en achterban vinden het belangrijk dat organisaties zich inzetten om schadelijke activiteiten – zoals mensenrechtenschendingen of milieuschade – te verminderen. Dit kan door samenwerking met lokale organisaties. Omdat het bijvoorbeeld ondoenlijk is om alle partijen in je keten of netwerk te screenen, kan je anderen daarvoor inschakelen (je watchdog of je certifier). 

Actie: Samenwerking tussen kleine en grote bedrijven in verschillende sectoren, zoals de financiële sector, kan risico’s van activiteiten in het buitenland verkleinen. Certificering geeft duidelijke criteria voor een verantwoorde organisatie en inkoop in de keten. Buitenlandse investeringen kunnen er bovendien voor zorgen dat lokale bedrijven toegang krijgen tot internationale markten en de wereldwijde economie.

Ambities: Kennis is macht – door kennis of technologie te delen stel je anderen in staat iets slimmer of beter te doen. Toegang tot een markt – dit is voor ondernemers cruciaal en toegang tot een brede achterban is vaak essentieel voor andere organisaties. Geld maakt het mogelijk – dat kan in de vorm van een investering, een revolverend fonds of gewoon als schenking of subsidie aan een goed doel of sociale onderneming.   

Verantwoordelijkheid:  De bereidheid om kennis en middelen te investeren in maatschappelijke en ecologische doelen bepaalt mede het imago van de organisatie. Dus dit vereist betrokkenheid van de communicatiemedewerkers, de marketingafdeling en/of de PR-afdeling

Actie: Wat je gaat doen hangt zeer af van de bedrijfscultuur en de missie van je organisatie. Die bepalen of je bereid bent kennis, geld of markt met anderen te delen.

Ambities: De soort relatie hangt af van de aard van de andere organisatie. Is het een bedrijf, een NGO, een overheid, een onderwijsinstelling? TNO werkt immers heel anders dan het Leger des Heils. 

Verantwoordelijkheid:  Het bepalen van de soort relatie is het werk van strategisten. Een organisatie heeft immers heel veel relaties en de samenhang en geloofwaardigheid moeten bewaakt worden.

Actie: Er zijn drie vormen van samenwerking tussen organisaties waar jouw organisatie uit kan kiezen:

1. Opdrachtnemer (als het je corebusiness is)

– Jij stelt het doel vast 
– Kortetermijnrelatie
– Controle over de opdracht

2. Partnerschap

– Gezamenlijk doel
– Langetermijnrelatie
– Flexibele financiering
– Wederzijdse verantwoording

3. Filantropie (Als het niets met je corebusiness te maken heeft)

– De ander bepaalt het doel
– Schenking
– Langetermijnrelatie